De blauwe diepten en het zoute nat
vermengen als oranje gloed
een wakend oogje toeknijpt
—
Het spel der liefde riekt naar branding
van op en neer, beweging
maakt zachte kuiltjes van ruw zand
—
Als de zorgvuldig componerende
afgebroken raakt van golven
die het levenswerk bezielen
—
Van zand- naar luchtkastelen valt, maar
reeds schep en emmer is ontgroeid
—
Dan huilt de wind veel zoete tranen
rukt, slaat en giert symfonisch
tot de horizon weer blikken vangt
—
En de schaduw van het zandkasteel
opkruipt over blote benen
en kalmpjes aan de branding sust
—
Poem by Christina Bay
Blog of CHB 